Εκδόσεις/Δημοσιεύσεις

Επιστημονικές Εκδόσεις/ Δημοσιεύσεις

Creative supervision for drama teachers, Dramatherapy Journal, Sage, https://doi.org/10.1177/02630672231211476

Επιστροφή στον έσω θίασο: Νέες προσεγγίσεις στο έργο του Ιάκωβου Καμπανέλλη (επιμ. Γ. Πεφάνης, Θ. Μπουσιοπούλου)

Συμμετοχή με το κεφάλαιο: Ρόλοι και σχέσεις μέσα από την Αυλή των θαυμάτων. Το έργο του Ιάκωβου Καμπανέλλη μέσα από μια δραματοθεραπευτική επεξεργασία

«Θέατρο-Τραύμα-Θεραπεία. Κείμενα και μαρτυρίες για τον ιαματικό χαρακτήρα των επιτελεστικών τεχνών».

Κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Αρμός το βιβλίο «Θέατρο-Τραύμα-Θεραπεία. Κείμενα και μαρτυρίες για τον ιαματικό χαρακτήρα των επιτελεστικών τεχνών».
Ο τόμος περιλαμβάνει 57 κείμενα και μαρτυρίες για τον θεραπευτικό χαρακτήρα του δράματος και του θεάτρου στις ποικίλες μορφές και εφαρμογές τους από την πλευρά του ερμηνευτή-καλλιτέχνη, από την πλευρά του θεατή και από την πλευρά του θεραπευτή μέσω τέχνης.
Βιωματικές αναδρομές και εκ βαθέων εξομολογήσεις καλλιτεχνών διασταυρώνονται με ιστορικές και θεωρητικές προσεγγίσεις πανεπιστημιακών, ψυχοθεραπευτών και εκπαιδευτικών για τα αρχαία Ασκληπιεία, το θέατρο στο σχολείο, την παιδαγωγική, τη δραματουργία, τη σύγχρονη σκηνική πράξη, τον θεατρικό ρόλο, τις τελετουργίες, το επιτελεστικό φύλο, την πολιτισμική θεωρία, την ψυχανάλυση και την τρέλα. Στο επίκεντρο των αναζητήσεων είναι οι διαδικασίες θεραπείας του τραύματος, η σκηνική αναπαράσταση του τραυματισμένου σώματος, η κάθαρση και η λύτρωση αλλά και οι τρόποι όπου ο προσωπικός πόνος συνδέεται με το συλλογικό τραύμα και μεταστρέφεται επιτελεστικά από τους κοινωνικούς δρώντες σε κινητήρια δύναμη αλλαγής. Με παραδείγματα από θρηνητικές επιτελέσεις, ακτιβιστικές πρακτικές, καλλιτεχνικές περφόρμανς ανοίγονται νέα πεδία έρευνας για τις σπουδές των παραστατικών τεχνών αλλά και για την ιατρική και τη θεραπεία με εργαλείο τις τέχνες.
Με την πλούσια θεματική του το βιβλίο απευθύνεται σε ένα ευρύ αναγνωστικό κοινό και είναι ένα εφόδιο για μια καλύτερη κατανόηση της επίδρασης του θεάτρου στη θεραπευτική πρακτική σε θεατρολόγους, εκπαιδευτικούς, παιδαγωγούς, κοινωνικούς λειτουργούς, επαγγελματίες υγείας, ψυχολόγους, ψυχοθεραπευτές, ερευνητές και καλλιτέχνες, όπως επίσης σε φοιτητές και σπουδαστές θεάτρου και ιατρικής.
Συγγραφείς τόμου
Σπυριδούλα Αθανασοπούλου-Κυπρίου, Ιωσήφ Βιβιλάκης, Κυριάκος Βλασσόπουλος, Μαρία Γεωργούση, Στεφανία Γουλιώτη, Άθως Δανέλλης, Τζωρτζίνα Κακουδάκη, Μενέλαος Καραντζάς, Μάνος Καρατζογιάννης, π. Αλέξανδρος Καριώτογλου, Χρυσή Καριώτογλου, Χλόη Κολύρη, Άλκηστις Κοντογιάννη, Αριστέα Κοντραφούρη, Γιώργος Κόρδης, Ηλίας Κουνέλας, Στέλιος Κρασανάκης, Μοσχούλα Κύρη, Κωνσταντίνος Κωνσταντόπουλος, Όλια Λαζαρίδου, Βασίλης Λαμπρινουδάκης, Κατερίνα Μαγγανά, Απόστολος Μαγουλιώτης, Κωνσταντίνος Μαρούγκας, Κατερίνα Μάτσα, Χριστιάνα Μόσχου, Ειρήνη Μουντράκη, Περικλής Μουστάκης, Γιώργος Μπανιώκος, Νάγια Μποέμη, Θέμης Πάνου, Στρατής Πανούριος, Άγγελος Παπαδημητρίου, Ρούλα Πατεράκη, Ιάκωβος Ποταμιάνος, Βάλτερ Πούχνερ, Μαρία Σούμπερτ, Ευανθία Στιβανάκη, Αγγελική Στρατάκη, Αγνή Στρουμπούλη, Δημήτρης Τάρλοου, Σπύρος Τέγος, Μιράντα Τερζοπούλου, Νίκος Τζαβάρας, Τάκης Τζαμαργιάς, Μάρθα Φριντζήλα, Λυδία Φωτοπούλου, Αχιλλέας Χαλδαιάκης, Μάριος Χατζηπροκοπίου
Επιστημονική επιμέλεια: Ιωσήφ Βιβιλάκης
Επιμέλεια έκδοσης: Ιωσήφ Βιβιλάκης-Μάνος Δαμασκηνός
Κωδικός Ευδόξου: 122075844

Seeking dramatic reality in the digital world

More than two years after the beginning of the COVID-19 pandemic, online drama therapy seems to be viewed both by therapists and clients in an extreme way: either as a means of salvation in the limitations of distance and quarantine restrictions or as a discount to in-person therapy. In this conceptual article, the author explores the ways in which online drama therapy utilizes aesthetic distance and dramatic reality. The author theorizes how these concepts translate into an online space without breaking the relationship between therapist and client/group that is already being hindered by the literal distance, the lack of body involvement and the mediation of technology and the screen. Through discussion of the existing literature on aesthetic distance and fantastic/dramatic reality, the author examines these concepts through the lens of the online setting, providing some thoughts that might be of use when planning an online session.

Dramatherapy and Fairytale: Entering the fantastic reality, Dramatherapy Journal (Sage Editions), May 2021

A magical, transitional space connects Dramatherapy and Fairytale. A space isolated, consecrated and forbidden, within which special rules occur. The description of this space talks about “temporary worlds,” as Johan Huizinga describes for Play, “within the usual world, dedicated in doing an act independent from our everyday practical lives.” It is there, that the dramatherapeutic stage allows us to enter this magic, transitional space that transforms itself from a wooden floor into a space where important and serious acts happen—even if they make us cry out with laughter. Therefore, within the context of Play, Fairytale, and Dramatherapy, the dramatherapeutic stage allows the person to exit, for a while, its real life and routine, and enter a magic world, a world that allows the unconscious to be expressed and relieved in a safe way. In this article, the author will explore the way Dramatherapy and Fairytale interconnect through the mediation of aesthetic distance which in both disciplines allows the clients and the dramatherapist to enter the liminal space of fantastic and/or dramatic reality and explore traumatic and painful events and issues of the clients’ life.

Σούμπερτ Μ. (2020) «Ήταν κάποτε… Δραματοθεραπεία και Αφήγηση», Αθήνα: εκδόσεις Παρισιάνου

Η αφήγηση και η ακρόαση ιστοριών και παραμυθιών υπήρξε πάντοτε για τον άνθρωπο όχι μόνο μια απολαυστική και ευχάριστη διαδικασία, αλλά και ένας αποδοτικός τρόπος να ερμηνεύσει τον κόσμο και να περάσει γνώσεις, εμπειρίες και αρχές στις μελλοντικές γενιές, τις οποίες αντιπροσωπεύουν σε κάθε εποχή τα παιδιά, στα οποία συνήθως απευθύνονται τα παραμύθια.
Ωστόσο οι μύθοι δεν έχουν μόνο αυτήν τη διάσταση. Στο βιβλίο της «Ήταν κάποτε...» – Δραματοθεραπεία και αφήγηση η έμπειρη δραματοθεραπεύτρια και συγγραφέας Μαρία Σούμπερτ δείχνει και μία άλλη διάστασή τους. Μέσα από 26 ιστορίες και παραμύθια, όχι μόνο ελληνικά αλλά και ξένα, αναδεικνύει τη χρησιμότητά τους στη δραματοθεραπευτική πρακτική, καθώς μετά την ανάγνωση των ιστοριών οι συμμετέχοντες στη συνεδρία καλούνται να έρθουν σε πιο στενή επαφή με αυτό που άκουσαν, παίζοντας ρόλους και αναπαριστώντας τις ιστορίες.
Χάρη στο πλεονέκτημα που έχουν τα παραμύθια να μιλούν για μεγάλες αλήθειες με έναν τρόπο έμμεσο και αλληγορικό, οι θεραπευόμενοι διευκολύνονται να καταλάβουν καλύτερα και να επιλύσουν τα προβλήματά τους, παγιώνοντας μια ισχυρή σχέση εμπιστοσύνης και ενσυναίσθησης με τον θεραπευτή τους. Και αυτό ακριβώς περιγράφει η συγγραφέας, σε μια έκδοση φροντισμένη και καλαίσθητη που απευθύνεται σε όλους όσοι θέλουν να γνωρίσουν τον μαγικό κόσμο του παραμυθιού από μια άλλη σκοπιά, η οποία μπορεί να είναι εξαιρετικά επωφελής για τους μεγάλους.

Κρασανάκης Στ., Δεδέσκη Δ., Σούμπερτ Μ. (2019), «Μαθητεία και εξέλιξη του εκπαιδευόμενου δραματοθεραπευτή» στο Η συμβολή των Ψυχοθεραπειών μέσω Τέχνης στην Ψυχιατρική Θεραπευτική , Παπαδημητρίου Γ. (συντονιστής), Γιώτης Λ., Μαραβέλης Δ., Πανταγούτσου Α., Γιαννούλη Ε. (επιμελητές), Αθήνα: Βήτα Ιατρικές Εκδόσεις

Συντονιστής: Γ.Ν. Παπαδημητρίου
Επιμελητές Έκδοσης: Λ. Γιώτης, Δ. Μαραβελής, Α. Πανταγούτσου, Ε. Γιαννούλη
Το βιβλίο αυτό παρουσιάζει πολυσυλλεκτικά, τις διαφορετικές εκφάνσεις που μπορεί να έχουν οι Ψυχοθεραπείες μέσω Τέχνης, στην ψυχιατρική θεραπευτική, την προαγωγή της υγείας και την αποκατάσταση. Συγκεντρώνει μορφές και προσεγγίσεις που έχουν εφαρμοστεί από Έλληνες θεραπευτές τόσο στην Ελλάδα όσο και το εξωτερικό τα τελευταία πενήντα χρόνια. Αναλύει μεθόδους εργασίας από την Παιγνιοθεραπεία, τη Δραματοθεραπεία, την Εικαστική Ψυχοθεραπεία, τη Μουσικοθεραπεία και τη Χοροθεραπεία, όπως εφαρμόστηκαν εντός του ψυχιατρικού πλαισίου και αποτυπώνει την επιστημονική τους εγκυρότητα με έρεισμα την σύγχρονη διεθνή κλινική και ερευνητική εμπειρία.

«Ρόλοι και σχέσεις μέσα στην τάξη. Δραματοθεραπευτικές παρεμβάσεις στο σχολείο», 6ο Πανελλήνιο Θεατρολογικό Συνέδριο

6ο Πανελλήνιο Θεατρολογικό Συνέδριο «Θέατρο και Ετερότητα, Θεωρία, Δραματουργία και θεατρική πρακτική» (Ναύπλιο, 17-21 Μαϊου 2017), συμμετοχή με το poster «Ρόλοι και σχέσεις μέσα στην τάξη. Δραματοθεραπευτικές παρεμβάσεις στο σχολείο»